WE ARE CREATED OUT OF NOTHING - YOKLUKTAN YARATILDIK

117- Creator of the heavens and the earth from nothingness, He has only to say when He wills a thing, “Be,” and it is.(2- The Cow, 117)

The Arabic word “beda’a” means creation of something out of nothing. This word also connotes the fact that something is created not on a pattern previously designed of something but as a completely new entity having no precedence. The greatest marvel of the creation is the creation of all concepts out of nothing. Think of the spectrum of colors. None of us can visualize a color that we have not already seen, nor can we produce that color. We are familiar with colors that already exist, but we cannot possibly create a new color. God, on the other hand, created all colors at a time when the concept of color did not exist, just as the universe did not exist before. To create a concept and its range of contents out of nothing is beyond human imagination and power.

Atheists contend that matter existed from eternity, that it had no beginning and that all formations evolved fortuitously. For example, in his books, famous materialist theoretician George Politzer contends that the universe was not created; had it been so, the universe would have been the work of a God who would have created it at a given moment out of nothing, that in order to be able to accept the theory of creation, one had to posit the existence of a moment when there was no universe, as it was to emerge from nothingness.

Atheism is the belief that God does not exist and materialism is the belief that only physical things have reality. These two words are often used as synonyms. Atheists who refute God’s existence accept the infinite existence of matter, and are, consequently, materialists. Atheists contend that matter was not created but existed from eternity. The postulate of the eternal existence of God and that matter was created goes back to the monotheistic religions. All the monotheistic religions postulate that God existed from eternity and that matter was created by God. The fact that matter was created also proves the existence of God and that Judaism and Christianity and Islam are religions revealed by God.

It is true that there are still some people today who worship the sun, the moon and fire. They carry on their practices and rituals without any logical, scientific or philosophical justification. It is futile to logically or scientifically refute beliefs that do not value reason, logic and science. Such people need evidence that would break down their prejudices and relieve them of their obsessions. Throughout history there have been three separate viewpoints that allege to be in conformity with reason and science. These viewpoints at least declare that they accept reason, logic and science as criteria. In the present book, we shall try to show these ideas and analyze their relevancy.

These three views are:

1) Monotheism: There is but one God, He that created this magnificent physical universe and everything in it, living or inanimate.

1) Monotheism: There is but one God, He that created this magnificent physical universe and everything in it, living or inanimate.

3) Agnosticism: We cannot know which of these two viewpoints is correct. Both may be justified in their postulates.

Essentially there are two fundamental alternatives. For the third announces that none of these views can be proved rather than propounding a new view. The agnostic point of view contends that we cannot know whether matter and things were created or not. For instance in his Dialogues Concerning Natural Religion, David Hume’s (1711-1776) three interlocutors exhibit contrasts, namely “the accurate philosophical turn of Cleanthes” with “the careless skepticism of Philo” and “the rigid inflexible orthodoxy of Demea;” the words of Philo reflect the agnostic attitude. Kant (1724-1804) in The Critique of Pure Reason asserts that we cannot know whether matter was created or not. (Although his ideas were agnostic in character, Kant believed in God.)
 

THE BIG BANG INVALIDATES BOTH AGNOSTICISM AND ATHEISM

The agnostic’s assertion may be expressed by the sentence, “We cannot know whether there is a God or not, and we cannot know whether the universe has been in existence since eternity or not.” He believes that nothing is or can be known. If the hypothesis “Matter had a beginning” is confirmed, the assertion that “Matter had no beginning” would be refuted and the contention “We cannot know whether it had a beginning or not” will be proved wrong. Thus, demonstration of the fact that matter had a beginning is a blow not only to atheism but also to agnosticism and skepticism. Once the hypothesis of the beginning and creation of matter has been confirmed, the atheists should abandon their disbelief and the agnostics their skepticism. If you can recall the statement in the sura “The Prophets” verse 30, it says “Will they not believe even then?” This statement being used in the verse in which the Big Bang Theory is described is a sign that shows many unbelievers and agnostics will still stick to their convictions no matter what. It has become clear that an agnostic is no different than a man who worships the cow and the denial of the atheist is tantamount to the adoration of fire; these people base their philosophies on absolute lack of evidence, sheer delusion, total lack of logic and scientific reasoning. The claims of rationality and the so-called scientific approach of the atheists and agnostics have been debunked. In the coming pages we shall see that both in the creation of the universe, in things created within the universe and in the creation of living beings, an intelligently designed process is going on, and we shall demonstrate that the objections of agnostics and skeptics to this assertion are merely delusions.
 

BEFORE THE BIG BANG

It was understood that time existed in relation to the movements of matter. As matter and its movements did not exist prior to the Big Bang, time did not exist before the Big Bang. Matter and time came into being after the Big Bang. Their existence depends on each other. Roger Penrose conclusively proved in mathematical terms that the universe had had a beginning. The Big Bang Theory confirmed the hypothetical alternative suggested by atheists that the universe had to have a beginning if it had been created. In brief, the claims of atheists have been proven wrong in scientific terms and in terms of logic and reason; and yet the atheistic attitude is still prevalent today due to reasons like stubbornness, delusion and arbitrariness.

If there are two theses that negate each other, the substantiation of either of them disproves the other’s argument. The contention of atheists that matter existed from eternity having thus been falsified, the fact that it was created becomes the incontestable truth, discrediting the conviction of unbelievers. Insistence of denial of this proven fact is a gross mistake and an example of inexcusable dogmatism.

49- To the contrary, these are clear signs in the hearts of those who are granted knowledge. None deny Our messages except the unjust.(29- The Spider, 49)

TEACHINGS OF THE BIG BANG

The Big Bang Theory confirmed that the universe and time had a beginning and that matter did not exist from eternity but was created. The assertion that the universe existed from eternity was thus debunked.

The Big Bang not only demonstrated that the universe was created by the Creator, but at the same time the false beliefs like the distribution of sovereignties among divinities, each having under their commands the earth, the sun, the moon and the mountains respectively, were proved wrong. It became clear that whoever He was Who had devised the initial composition of the universe, having recourse to the Big Bang, was the Creator of everything. Thus the universe was under the exclusive control of One Single Power and this power was not shared. The universe evolved from a single point; the Author of that point was also the Originator of men, rivers, stars, butterflies, supernovas, colors, suffering and happiness, music and aesthetics. Since everything came into being emerging from the oneness, He must be the Author of that “oneness.”

The Big Bang showed that the matter idolized by atheists, and the matter that makes up the entire universe is but an insignificant speck of dust, so to say. Those who witnessed that from that insignificant speck there have emerged men, beasts, plants, and the universe in its glowing colors understand that the genius was not inherent in the matter itself but in something exterior to it, i.e., in the Creator. Close your eyes and try to imagine the void and open them to behold the trees, the seas, the heavens, your own image reflected in the mirror, the food put at your disposal for your consumption and the works of art… How could all these glorious things have emerged all by themselves from the dark and from one single point in the void? For intelligent minds, the creation unfolds itself not only in artistic aesthetics but also in mathematical terms. The velocity of expansion of the universe is of such a critical point that, according to the expression of a scientist, had the velocity been different at the primeval explosion less than 1/1018, the universe would have collapsed, sinking unto itself and never coming into being as it is. Likewise had the quantity of matter been less than it actually was, the universe would have scattered around, rendering the formation of the celestial bodies impossible. The force applied in the disintegration of the initial composition at the moment of creation is not only incommensurably great, but the design behind it is infinitely ingenious. Thus everything was designed by our Creator to make possible the existence of the universe. All these events are meant to show the infinite power of our Creator and the fact that He designed everything to the most infinitesimal detail perfectly. We are witnessing another fact through these phenomena: impossibility does not exist in the vocabulary of the Creator; anything can occur if He wishes, Him saying “Be” is enough.

O (Allah) Evren’i ve yeryüzünü yoktan yaratandır. O, bir işin olmasına karar verirse yalnızca “Ol” der, o da  oluverir.(2:117)

Ayette geçen “ibda” kelimesi bir şeyin, herhangi bir şeyden değil, yoktan var edildiği anlamına gelir. Ayrıca bu kelime, bir şeyin bir örneğe göre değil de, eşi ve benzeri olmadan yaratılması anlamına gelir. Yaratılışın büyük harikası var olan tüm varlığın ve kavramların yoktan yaratılmasıdır. Örneğin renkleri düşünelim. Hiçbirimiz görmediğimiz bir rengi düşünemeyiz de, icat da edemeyiz. Var olan renkleri bilmemize rağmen, yeni bir renk yaratamayız. Oysa Allah tüm renkleri de, renk kavramı yokken renk kavramını da, renkleri ve her şeyi kaplayan Evren’i de yoktan yaratmıştır. Bir kavram hiç yokken o kavramı ve onla ilişkili olan çeşitliliği yaratmak ne büyük güç ve ne büyük bir sanattır.

Allah’ın varlığını inkar eden ateistler maddenin sonsuzdan beri var olduğunu, maddenin başlangıcı bulunmadığını, var olan her şeyin tesadüfler sonucunda oluştuğunu iddia ederler. Bu görüşe göre madde yaratılmamıştır, hep vardır. Ateist filozoflardan Georges Politzer “Felsefenin Başlangıç İlkeleri” kitabında bunu şöyle belirtir: “Evren yaratılmış bir şey değildir. Eğer yaratılmış olsaydı, o takdirde Evren’in Tanrı tarafından belli bir anda yaratılmış olması ve Evren’in yoktan varedilmiş olması gerekirdi. Yaratılışı kabul edebilmek için her şeyden önce Evren’in var olmadığı bir anın varlığını, sonra da hiçlikten bir şeyin çıkmış olduğunu kabul etmek gerekir.” Ateizm, Tanrı’nın varlığının reddedilmesi, materyalizm ise maddecilik anlamına gelir, fakat her iki kelime birçok zaman birbirinin yerine kullanılır. Çünkü Allah’ın varlığını reddeden ateistler, maddenin sonsuzluğunu kabul ettiklerinden ve madde-dışı bir varlığı kabul etmediklerinden otomatik olarak materyalist (maddeci) olurlar. Ateistler kaçınılmaz olarak maddenin yaratılmadığını ve sonsuzdan beri var olduğunu kabul etmek zorunda kalırlar.

Hem Allah’ın varlığının, hem maddenin yaratıldığının beraberce ve açıkça savunulmasının kökleri tektanrılı dinlere dayanır. Tüm tektanrılı dinler hem Allah’ın varlığını, hem maddenin Allah tarafından yaratıldığını açıkça savunurlar. Böylelikle maddenin yaratıldığı iddiası öyle bir konuma gelmektedir ki; bunun ispatı, Allah’ın varlığının ispatı olduğu gibi, aynı zamanda Museviliğin, Hıristiyanlığın ve İslam’ın Allah tarafından gönderilen dinler olduğunun da çok önemli bir delilidir. Günümüzde de bazı insanlar Güneş’e, Ay’a veya ateşe tapıyor olabilirler. Bu insanlar akılcı, bilimsel, felsefi bir dayanağa sahip olmadan bu inançlarını sürdürmektedirler. Aklı, mantığı, bilimi bir kriter olarak kabul etmeyen bu inançlara karşı akılcı, mantıksal ve bilimsel bir açıklama yapmak fayda etmemektedir. Bu kimselerin öncelikle önyargıları kırıcı, saplantıları yok edici açıklamalara ihtiyaçları vardır. Tüm insanlık tarihindeki üç ayrı görüşün akla ve bilime uyma iddiasında olduğunu görüyoruz. Bu görüşler en azından aklı, mantığı ve bilimi kriter olarak kabul ettiklerini iddia etmişlerdir. Bu yüzden burada, bu fikirleri ele alıp, bu fikirlerden hangisinin doğru olduğunu ortaya koymaya çalışıyoruz. Bu üç görüş şöyledir:

1) Tektanrıcılık : Tek bir Allah vardır. Maddeyi yaratan, bu muhteşem Evren’i, canlı-cansız her şeyi ile yaratan O’dur.

2) Ateist Materyalizm : Madde sonsuzdan beri vardır. Herşey tesadüflerin arka arkaya gelmesi ile bu maddeden oluşur.

3) Agnostisizm, şüphecilik : İki görüşten hangisini doğru olduğunu bilemeyiz. İkisi de doğru olabilir.

Aslında temelde iki şık vardır. Üçüncüsü ise yeni bir görüşten çok iki inançtan hangisinin doğru olduğunun bilinemeyeceğini ifade eder. Bu şıkta yer alanların iddiası maddenin ve diğer varlıkların yaratılıp yaratılmadığının anlaşılamayacağıdır. Örneğin David Hume (1711-1776) “Doğal Din Üzerine Diyaloglar” adlı eserinde Cleanthes ve Philo’yu karşılıklı konuştururken, Philo’nun sözlerinde agnostik yaklaşımlar ifade edilir. Kant (1724-1804) da “Saf Aklın Eleştirisi” adlı eserinde maddenin yaratılıp yaratılmadığını, insanın yaratılıp yaratılmadığını bilemeyeceğimizi, bunların anlaşılamayacağını söyler. (Kant’ın fikirleri agnostik olmasına rağmen, Kant Tanrı’ya inanırdı.)

BIG BANG HEM ATEİZMİ, HEM AGNOSTİSİZMİ GEÇERSİZ KILMIŞTIR

Agnostik yaklaşım “Biz bunu anlayamayız” demekle, aslında bir iddia sahibi olmaktadır. Eğer “Maddenin başlangıcı vardır” tezi doğrulanırsa, “Maddenin başlangıcı yoktur” tezi yalanlanacağı gibi “Maddenin başlangıcı olup olmadığını anlayamayız” tezi de yıkılacaktır. Böylelikle maddenin başlangıcının ispatı ateizme olduğu kadar agnostisizme (şüpheciliğe, bilinemezciliğe) de bir darbedir. Maddenin başlangıcı ve yaratılışı ortaya konduğunda aslında ateistlerin inançsızlıklarından, agnostiklerin şüpheciliklerinden vazgeçmeleri gerekir. Enbiya Suresi 30. ayetteki ifadeyi hatırlarsanız, ayette “Yine de onlar inanmayacak mı” diye sorulmaktadır. Big-Bang’i tarif eden bir ayette bu ifadenin geçmesi aslında birçok ateistin ve agnostiğin gerekeni yapmayacaklarının işaretidir. Fakat artık agnostiklerin şüpheciliğinin ineği tanrı kabul eden bir çoktanrıcıdan, ateistlerin inkarının ise ateşi tanrı kabul eden bir ateşe tapandan farklı olmadığı, yani inançlarını salt delilsizlik, salt gelenek, salt mantıksızlık ve salt bilimdışılık üzerine kurdukları anlaşılmıştır. Artık ateistlerin ve agnostiklerin akılcılık ve bilimsellik iddiaları suya düşmüştür. Hem de daha ilk aşama olan maddenin yaratılması safhasında… Bazı materyalist bilim adamları Big Bang’in ispatından sonra yaratılışı kabul etmeye mecbur olduklarını itiraf etmek zorunda kalmışlardır. Örneğin İngiliz materyalist fizikçi H.P. Lipson, Big Bang teorisini ister istemez kabul etmek zorunda olduklarını şöyle itiraf etmiştir: “Bence, bu noktadan daha da ileri gitmek ve tek kabul edilebilir açıklamanın yaratılış olduğunu onaylamak zorundayız. Bunun ben dahil çoğu fizikçi için son derece itici olduğunun farkındayım, ama eğer deneysel kanıtlar bir teoriyi destekliyorsa, bu teoriyi sırf hoşumuza gitmediği için reddetmemeliyiz.”

BIG BANG’DEN ÖNCE

David Darling “Deep Time(Derin Zaman)” adlı kitabının başlangıç bölümünde Big Bang’i öncesinden alıp şöyle tarif eder: “Zaman yoktu, Uzay yoktu… Madde ve enerji de yoktu… Hiçbir şey yoktu… En küçük bir nokta, boşluk bile yoktu. Bu yokluktan küçücük, olağanüstü küçüklükte bir kıpırtı belirdi… Ufacık bir titreme… Hafif bir dalgalanma, belli belirsiz bir girdap…Bu kozmik kutunun kapağı açıldı ve altından yaratılış mucizesinin filizleri belirdi…” Colarado Üniversitesi’nden Gerrit L. Vershuur ise “Starscapes” adlı kitabında tüm diğer tezlere karşı dinin tezinin doğru çıktığını şu cümleleriyle ifade eder: ” Big Bang teorisi, dini inançların gösterdiği, Dünya’nın ve gökyüzünün yaratılmış olduğu gerçeği ile uygunluk göstermektedir. Bu astronominin dinle beraber olduğunun sürprizli bir sonucudur.”

Zamanın maddeye ve maddenin hareketlerine bağımlı olarak var olduğu anlaşılmıştır. Big Bang’ten önce madde ve maddenin hareketi söz konusu olmadığına göre Big Bang’ten önce zaman da söz konusu değildir. Big Bang ile beraber madde de, zaman da yaratılmıştır. Zaten bunlardan biri diğerine bağımlıdır. Oxford Üniversitesi’nden Roger Penrose, zamanın Evren’in başlangıcı ile başladığını matematiksel olarak ispatladı. Big Bang teorisi, ateistlerin, “Evren yaratılmış olsaydı başlangıcı olması gerekirdi” diye kendilerinin de ileri sürdükleri durumun varlığını ispat etmiştir. Kısacası ateizm bilim, mantık ve akıl platformunda çökmüştür, fakat inada, kuruntuya ve keyfiliğe dayanarak devam etmektedir. Mantığın temel kuralları açısından sadece iki tane tez varsa, birinin yanlışlığının ispatı diğer tezin doğrulanması demektir. Ateizmin “madde sonsuzdan beri vardır” tezi yalanlanınca, maddenin yaratılışını kabul etmek otomatikman geçerli olmakta, böylece ateizmin de, “bu konu çözülemez” diyenlerin de yanıldığı ortaya çıkmaktadır. Bu açık delillere karşın yaratılışı inkar etmek gerçeğe karşı yapılan bir inattır.

Hayır, o kendilerine ilim verilenlerin göğüslerinde apaçık delillerdir. Bizim delillerimizi zalimlerden başkası inkar etmez.(29:49)

BIG BANG’İN ÖĞRETTİKLERİ

Big Bang teorisi her şeyden önce Evren’in ve zamanın bir başı olduğunu, maddenin sonsuzdan beri var olmadığını, maddenin yaratıldığını bize öğretti. Böylece materyalistlerin, ateistlerin tarih boyunca savundukları Evren’in sonsuzdan beri var olduğu fikri çürütüldü.

Big Bang, Evren’in yaratıcısı olduğunu gösterdiği gibi, Evren’in yaratıcısının Evren’in içinde arandığı; Güneş’in, Ay’ın, dağın ayrı tanrılara paylaştırıldığı ilkel fikirlerin yanlışlığını da gösterdi. Big Bang ile ilk birleşimi yaratan kim ise, her şeyi yaratanın o olduğu, Evren’i ayrı güçlerin değil, tek bir gücün yönettiği anlaşıldı. Evren tek bir noktadan başlamıştır, o ilk noktanın sahibi kimse, insanın da, nehirlerin de, yıldızların da, kelebeklerin de, süpernovaların da, renklerin de, acının da, mutluluğun da, müziğin de, estetiğin de sahibi O’dur. Her şey, “bir tekillikten” ayrıldığına göre, o “birliğin” sahibi, her şeyin sahibidir.

Big Bang ile, putlaştırılan maddenin, hem de tüm Evren’in maddesinin başta tek bir nokta kadar değersiz olduğu anlaşılır. Böylece bu değersiz noktadan insanların, hayvanların, bitkilerin, muhteşem renkleriyle Evren’in çıktığını görenler, kabiliyetin bu noktada değil, bu noktanın Yaratıcısında olduğunu anlarlar. Gözünüzü kapatıp, karanlığı bile barındırmayan yokluğu bir düşünün, sonra etrafınızdaki ağaçlara, denizlere, gökyüzüne, aynadaki görüntünüze, yiyeceklere, sanat eserlerine bir bakın. Tüm bu muhteşem eserler nasıl karanlıktan, yokluktaki tek bir noktadan kendi kendine çıkabilir? İyice düşünenler için yaratılış hem matematiksel incelikle, hem sanatsal yapısıyla kendini göstermektedir.

Evren’in genişleme hızı o kadar kritik bir noktadadır ki; Big Bang’ten sonraki birinci saniyede bu oran, bir bilim adamının ifadesine göre: “Yüz bin milyon kere milyonda bir daha küçük olsaydı Evren şimdiki durumuna gelmeden içine çöker, tek noktaya dönerdi.” Aynı şekilde bu genişleme hızı biraz daha şiddetli olsaydı, Evren, gezegenlerin oluşamayacağı şekilde dağılacaktı. Evren’in ilk yaratılış anındaki o tek bileşimin parçalanışında uygulanan kuvvet hem çok büyüktür, hem de çok ince tasarlanmıştır. Aynı şekilde, oluşan madde miktarı da çok ince bir şekilde tasarlanmıştır. Görüldüğü gibi her şey Evren’imizin var olacağı tarzda bir amaca göre Yaratıcımız tarafından ince bir şekilde yaratılmıştır. Tüm bu oluşumlar Yaratıcımız’ın kuvvetinin büyüklüğünü, her şeyi en ince ayrıntısıyla planladığını, mükemmel bir şekilde her şeyi oluşturduğunu göstermektedir. Ayrıca tüm bu oluşumlar göstermektedir ki; bu Evren’in Yaratıcısı için zorluk kavramı yoktur, o isteyince her şey olur, onun sadece “Ol” demesi yeterlidir.