104- Moses said: “O Pharaoh (Firawun)!
I am a messenger from the Lord of the worlds”
(7- The Purgatory, 104)
72- They said: “We lost the cup of the king (malik) …”
(12- Joseph, 72)
Studies conducted on data acquired about Pharaoh thanks to the deciphered hieroglyph script and Egyptological explorations corroborate that what is said about the parables of Moses, and the accounts related to Egypt and the Pharaoh in the Quran, are exact when compared with tangible historical data.
The Quran referred to the Egyptian ruler at the time of Joseph as “malik” (ruler, king) but for the ruler coeval with Moses the Quran uses the word “Firawun” (Pharaoh). Pharaoh was the Hebrew form of the Egyptian “Per-ao” (the great house) signifying the royal palace, an epithet applied in the new kingdom and after as a title of respect, to the king himself. Never before had it been used in this sense.
To quote the Encyclopedia Britannica: Pharaoh was referred to in narrative as “his majesty” or “the good god” or “the sovereign” as a circumlocution of respect. In accordance with the concept of divine kingship, his person was sacrosanct and his insignia -diadem, crowns, scepters, stateshad magic properties. Fire gushed from the mouth of the serpent on his crown to exterminate his enemies; in the battlefield his power was such that he could wipe out his enemies regardless of their multitude. He was said to be omnipotent and omniscient, the one who had the overall control in his hands and was the cause of prosperity. The main source of information is the information that the deciphering of the hieroglyphs made available.
However, one should keep in mind that this script had been sunk in oblivion since the 3rd century B.C., to be revived long after. The hieroglyph script that had been forgotten about 1000 years prior to the descent of the Quran was discovered and deciphered after more than a millennium.
The Quran relates the events that happened between the Pharaoh and Moses, giving details additional to those found in the Old Testament. What is said about serpents and the prevalence of magic at the time, and Pharaoh’s statement of his divine attribute, corresponds to the information about the Pharaoh revealed from the deciphered hieroglyph tablets.
IPUWER PAPYRUS
10: 3-6 Lower Egypt is devastated. The court came to a standstill. Whatever was stored, wheat, rye, geese and fish, perished.
10: 6-3 Crops wasted everywhere2: 5-6 Disasters and blood everywhere
2:10 Blood flows in rivers3: 2 Gold and lapis lazuli, silver and malachite, carnelian and bronze decorate the necks of slaves
Ipuwer Papyrus-Leidon 344130- We punished the people of Pharaoh with drought,
and shortage of crops, that they might take heed.
(7- The Purgatory, 130)133- So We sent on them; the flood, the locusts, the lice, the frogs
and the blood. How many different signs! But they still remained
arrogant, for they were a people full of sin.
(7- The Purgatory, 133)
57- So We expelled them from gardens, springs.
(26- The Poets, 57)58- Treasures and every kind of honorable position.(26- The Poets, 58)59- Thus it was made the children of Israel inheritors of such things.
(26- The Poets, 59)
The accounts given by the Quran about the punishment inflicted upon the Pharaoh and his followers, like drought and other disasters, and the accounts of the Ipuwer Papyrus are perfectly in tune with each other. As an evidence of the offense committed by the dynasty of the Pharaoh in its denial of Moses’ prophethood, the Quran says that blood was foreseen (the same thing holds true for the proliferation of the locusts, the lice, etc.). In the Ipuwer Papyrus it is said that blood ran in riverbeds, everywhere was smeared with blood. (Studies conducted to this day seem to explain the red coloration of rivers by the existence of protozoa, zooplanktons, sea and fresh water planktons or dinoflagellates. All these organisms would deplete the oxygen in water, giving rise to rapid growth of toxic substances, killing the living organisms and rendering the stream water undrinkable.)
Researchers have devised a course of events that might have taken place in relation to the disasters described in the Quran. According to this fictive account, “The fish in the Nile perished as a consequence of the intoxication of the river, leaving the Egyptians deprived of sustenance. Frogs, whose eggs multiplied in the meantime, invaded the surroundings before they themselves succumbed to poisoning. Decomposition of fish and frogs coupled with the poisonous water of the Nile polluted the fertile land around. Annihilation of the frogs caused the pests like locusts and grain moths to proliferate:” All these are but the product of imagination, surely. We do not know exactly how things happened since we have no available data in hand to make valid deductions. Yet, this account may give us an idea of them.
The Ipuwer Papyrus records the curse of blood, drought and disasters to which the Pharaoh’s dynasty fell victim, and the situation of the slaves, who later were to inherit the former’s possessions almost literally as described in the Quran.
PHARAOH’S BODY SIGN UNKNOWN BY MAJORITY
90- We took the children of Israel across the sea. Pharaoh and his army followed them aggressively and sinfully. When drowning became a reality for him, he said, “I believe that there is no god except the One in whom the children of Israel believe. I am of those who submit.”
(10- Jonah, 90)
91- “Ah now! For you have rebelled in the past, and you did mischief.”
(10- Jonah, 91)
92- “Today, We will save your body, so that you may become a sign to those who come after you. But verily, many people are heedless of Our signs.”
(10- Jonah, 92)
When he understood he was going to die, the Pharaoh converted. This so-called conversion is not accepted by God, who says that his body shall be saved as a sign for the coming generations. At the time of the Prophet, and for quite some time afterward, people could not have guessed that a science called museology would be developed to harbor objects of historical value, amongst others mummified bodies of the Pharaohs. The Quran’s reference to this and to the people heedless of God’s signs are points deserving attention. The signs of God are many and the majority of people are unaware of this.
At the time of the revelation of the Quran, mummified bodies of all the Pharaohs lay concealed in the Valley of Kings along the banks of the Nile. Their discovery took place in the 19th century. The Pharaoh mentioned in the Quran may have been any of them, it happens to be among those preserved in the Cairo Museum, open to public visitation. To the period in which Moses is believed to belong, Rameses II and his son Merneptah correspond. Merneptah’s body bears the traces of fatal blows. It is reported that these marks may have been caused during his drowning or after the recovery of his body, that had washed ashore; the Egyptians mummified him like all the other Pharaohs. The evidence available does not permit us to derive a convincing conclusion about the details of his death. However, no conflicting relationship could be established between the death of this Pharaoh and the account given in the Quran.
The discovery of the Pharaoh’s body took place after an interval of 3000 years (1881-1898). Considering that the Quran had predicted that Pharaoh’s body would constitute a sign, one supposes that it will be discovered one day. Indeed it was found. When and how? Well, after a time gap of 3000 years. What happened though was as the Quran predicted. “…But verily, many people are heedless of Our signs.”
Musa dedi ki: “Ey Firavun!
Gerçekten de ben Alemlerin Efendisinden bir elçiyim”
(7:104)
Gerçekten de ben Alemlerin Efendisinden bir elçiyim”
(7:104)
Dediler ki: “Melikin (hükümdarın) su tasını kaybettik…”
(12:72)
(12:72)
Yusuf Suresi 72. ayette Mısır Hükümdarı "Melik" diye anılmaktadır. "Melik" ifadesinin altı çizilidir.
Araf Suresi 104. ayette Mısır Hükümdarı "Firavun" diye anılmaktadır. "Firavun" ifadesinin altı çizilidir.
Mısır üzerinde yapılan araştırmalar, Firavunlar hakkında öğrenilenler, çözümlenen hiyeroglif yazıları; Kuran’ın, Hz. Musa’nın kıssalarında Mısır ve Firavun hakkındaki anlatımlarını desteklemekte, Kuran’ın anlatımlarındaki inceliğini ve tarihsel verilerle uyumunu ortaya koymaktadır. Kuran, Hz. Yusuf zamanındaki Mısır hükümdarından “Melik” diye bahseder. Melik Arapça hükümdar, kral demektir. Fakat Hz. Musa zamanındaki Mısır hükümdarı “Firavun” olarak anılır. Encyclopedia Britannica, Firavun kelimesinin kullanılışını şöyle anlatır: “Mısır dilinden per-a’o: büyük ev aslında eski Mısır’da sarayın adıydı. Ancak yeni krallıktan itibaren (18. hanedandan başlar: MÖ 1539-1292) 22. hanedana dek (MÖ 945-730) saygı ünvanı olarak kullanılmaya başlandı. Daha sonra evrimleşerek kralın ünvanı oldu. Ama daha önce hiç kullanılmadı.” Görüldüğü gibi Kuran’ın Hz. Musa zamanındaki Mısır hükümdarını “Firavun” diye tanıtırken, daha eski zamanda Hz. Yusuf dönemindeki Mısır hükümdarını “Melik” diye tanıtmasında da bir incelik vardır.
Yine Britannica’da Firavun şöyle tanıtılır: “Firavun, tanrısal statüsü yanında sihir gücünü de barındırıyordu. Tacındaki yılan düşmanlarına ateş atardı, savaş alanında binlerce düşmanını alt etmeyi becerirdi. Ona, her şeye gücü yeten, her şeyi bilen, doğayı kontrol eden ve verimliliğin sebebi bir tanrı olarak inanılırdı.” Britannica’nın açıklamalarının en önemli kaynağı hiyerogliflerden elde edilen bilgilerdir. Oysa hiyerogliflerin MÖ. 3. yy’dan beri unutulmuş oldukları ve çok sonra ortaya çıkarıldıkları unutulmamalıdır. Yani Kuran’ın inişinden 1000 yıl kadar önce unutulan hiyeroglifler, Kuran’ın inişinden 1000 yıldan çok bir zaman sonra keşfedilip, çözümlenmiştir. Kuran, Firavun ile Hz. Musa arasında geçenleri uzun uzadıya Tevrat’ın da, İncil’in de içermediği detaylarla anlatmıştır. Yılanlarla ilgili anlatım, o dönemdeki büyücülüğe dikkat çekilmesi, Firavun’un tanrılığını ilan etmesi, hep Firavunlar hakkında hiyerogliflerden elde edilen bilgilerle uyumludur.
IPUWER PAPİRÜS’Ü KURAN’IN AYETLERİNİ ONAYLIYOR
19. yüzyılın başında Orta Krallık devrinden kalma bir papirüs Mısır’da bulundu. Daha sonra Leiden Hollanda Müzesi’ne götürülüp A. H. Gordiner tarafından 1909’da çevrildi. Tüm Papirüs “Admonitions of an Egyptian from a heiratic papyrus in Leiden” adlı kitapta bulunabilir. Papirüs, Mısır’daki kıtlık, kuraklık gibi felaketleri ve Mısır’dan kölelerin (İsrailoğullarına karşılık geldiğini sanıyoruz) kaçışını anlatmaktadır. Papirüsün yazarı Ipuwer’in, olayların tanığı olduğu anlaşılmaktadır. Papirüs numaralarıyla birkaç alıntıyı Kuran ayetleriyle karşılaştıralım. Ipuwer Papirüsü-Leidon 344: 10: 3-6 Mısır’ın aşağısı mahvoldu. Tüm saray işsiz kaldı. Sahip olunan her şey: buğday ve arpa, kazlar ve balıklar 6-3 Böylece ekin her yerde mahvoldu. 2:10 Nehir kana bulandı 2: 5-6 Felaketler heryeri sardı. Heryer kana bulandı. 3: 2 Altın ve lapis, lazuli, gümüş ve malachite, carnelian ve bronz… hepsi kölelerin boyunlarında. Kuran-ı Kerim:
Firavun hanedanını öğüt alsınlar diye yıllarca kuraklık ve ürün kıtlığına mahkum ettik. (7:130)
Üzerlerine tufan, çekirge, haşerat, kurbağa ve kan gibi ayrı ayrı deliller gönderdik. Yine de kibirlendiler ve günahkar bir topluluk oldular.(7:133)
Ayetlerde Firavun’un ve çevresinin, kıtlık ve diğer felaketlerle cezalandırıldıklarının açıklanmasıyla Ipuwer Papirüs’unun anlatımları uyum içindedir. Kuran, Firavun hanedanına, Hz. Musa’yı inkârlarının yanlış olduğunun delili olarak; kanın bir bela olarak gönderildiğini söyler (Haşeratın, çekirgelerin çoğalması ve benzeri için de aynı şey söylenir). Ipuwer Papirüsü’nde de nehirlerin ve her yerin kana bulandığı anlatılır. Bu güne dek yapılan araştırmalar sonucu nehirlere kana bulanmış görüntüsündeki kırmızılığı protozoaların, zooplanktonların, tatlı ve tuzlu su planktonlarının veya dinoflagellatesların sebep olabileceği anlaşılmıştır. Tüm bunlar suyun oksijenini yok ederek canlılar için zehir etkisi taşıyan toksinlerin üremesine sebep olacaklarından, nehir sularının kullanılamamasına ve nehirlerdeki canlılığın yok olmasına da sebep olurlar. Konunun araştırmacıları Kuran’ın anlattığı felaketlerin oluşumu için şöyle bir senaryoyu olası görmektedirler: “Nil nehri zehirlenince balıklar ölür ve Mısırlılar önemli bir gıda maddesinden yoksun kalırlar. Bu sırada yumurtaları balıklar tarafından tüketilmeyen kurbağalar da aşırı oranda üreyerek etrafı istila ederler, ancak daha sonra onlar da zehirlenerek ölürler. Balıkların ve kurbağaların ölümü, Nil’in zehiri ile birlikte verimli toprakları da zehirler. Kurbağa neslinin tükenmesi ise, çekirge ve buğday güveleri gibi böceklerin aşırı üremesine sebep olur.” Bu anlatımlar elbette hayali bir senaryodur. Kuran’ın anlatımlarının bu şekilde oluşup oluşmadığını bilmiyoruz, buna dair delillerimiz mevcut değildir. Fakat bu hayali senaryo Kuran’ın anlattığı olayların nasıl olacağına dair zihnimizde bir pencere açabilir. Ipuwer Papirüs’u her durumda Kuran’ın bahsettiği kan belasının, kıtlığın, birçok felaketin Firavun hanedanına isabet ettiğini, Firavun hanedanının köle olarak gördüğü bazı insanların, daha sonra onların sahip olduklarına mirasçı olduklarını ortaya koymaktadır ki tüm bunlar alıntıladığımız Kuran ayetlerinden de anlaşılacağı gibi Kuran’da mevcuttur.
FİRAVUN’UN CESEDİ: ÇOĞUNLUĞUN HABERSİZ OLDUĞU DELİL
Ve İsrailoğullarını denizden geçirdik. Firavun ve ordusu ise azgınlıkla ve düşmanlıkla peşlerine düştü. Boğulmak üzereyken: “İsrailoğullarının inandığından başka tanrı olmadığına inandım, ben de müslümanlardanım.” dedi.(10:90) Şimdi mi? Daha önce isyan etmiş ve bozgunculardan olmuştun.(10:91) Bugün senin bedenini kurtaracağız ki senden sonrakilere bir delil olsun. Gerçekten insanların çoğunluğu delillerimizden habersizdirler.(10:92)
Firavun öleceğini kesin olarak anlayınca inandığını, müslüman olduğunu söylemektedir. (Kuran’da Allah’ın indirdiği tüm Peygamberlerin müslümanlığı anlattığı söylenir. Türkçedeki “Müslümanlık” kelimesi yanlış bir şekilde sadece Peygamberimize uyanlar ile sınırlanmıştır) Fakat Allah, öleceğini kesin olarak anlayan Firavun’un bu inancını kabule değer bulmamaktadır. Bununla birlikte, Allah, Firavun’un cesedinin daha sonradan gelen insanlara bir delil olsun diye bozulmadan saklanacağını söylemektedir. Peygamberimiz’in döneminde, hatta ilerleyen asırlarda müzecilik diye bir zihniyetin gelişeceğinin, binlerce yıllık bozulmamış insan cesetlerinin, hem de firavunlarınkilerin bulunacağının tahmin edilmesine imkan yoktur. Kuran’ın hem bu ifadesi bir mucize oluşturmaktadır, hem de bu ifadeyle beraber Kuran’ın bu açık mucizelerine rağmen insanların çoğunun bunlardan habersiz olduğunun vurgulanması önemlidir. Gözümüzle gördüğümüz bu tablo gerçek değil mi? Gerçekten Allah’ın delilleri çoktur, gerçekten de insanların çoğunluğu bunlardan habersizdir. Kuran’ın geldiği dönemde, Nil nehrinin kıyısındaki Krallar Vadisi’nde bütün firavunların cesetleri mumyalanmış bir şekilde saklı bulunuyordu. Bu cesetler, günümüzde müzeciliğin en değerli parçaları olarak saklanmaktadır. Bu mumyaların keşfedilmesi ancak 19. yüzyılda mümkün oldu. Kuran’da bahsedilen Firavun’un hangisi olduğu tartışılabilir ama bu Firavun hangisi olursa olsun, bugün Kahire Müzesi’ndeki Kral Mumyaları Salonu’ndadır ve ziyaretçilere açıktır. (Hz. Musa’nın yaşadığı tahmin edilen döneme daha çok II. Ramses veya onun oğlu Merneptah uymaktadır. Merneptah’ın vücudunda öldürücü darbelerin izi vardır. Bu darbelerin, bu Firavun’un denizde boğulması sırasında oluştuğu, bu Firavun denizde boğulduktan sonra, kıyıya vuran cesedini Mısırlılar’ın diğer Firavunlar’ına yaptıkları gibi mumyaladıkları tahmin edilmektedir. Elimizdeki tarihsel veriler bu Firavun’un nasıl öldüğünü söylemeye yetmez. Fakat Kuran’da bahsedilen Firavun’un ölümü ile bu cesedin arasında bir çelişki de tespit edilememiştir.)
Krallar Vadisi’nde firavunların cesetleri 3000 yıllık istirahatlerinden sonra keşfedildi (1881 ve 1898 yıllarında). Kuran, Firavun’un cesedinin delil olacağını söylediğine göre bu cesedin bulunması gerekmez miydi? Gerekirdi… Peki ne oldu? Her zamanki gibi, gereken yine oldu… Cesed bulundu… Tam 3000 yıllık uykunun ardından… Peki, Kuran’ın“İnsanların çoğu delillerimizden habersizdirler”öngörüsü ne oldu? Bunu da hem bu konuda, hem diğer konularda etrafınıza sorular sorarak siz test edin… Acaba insanların çoğu Allah’ın delillerinden ne kadar haberdar?
Prof. Dr. Maurice Bucaille, Kuran'ın, Firavun'un cesedinin ileride bulunacağını söyleyen ayetindeki mucizeye, kitaplarında dikkat çekmektedir.
Mumya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder